Waarom ik?

Hallo allemaal,

Ik kan het maar niet vaak genoeg zeggen; wat vliegt de tijd!
Een maand lijkt een week en een week lijkt een dag, ongeloofelijk! Ik heb weer het een en ander meegemaakt, dus zorg maar dat je er klaar voor zit!

Ik begin bij Miami, wat waren dat vier leuke dagen zeg! Zon, zee en strand zijn de woorden die de lading helemaal dekken. Anders dan veel mensen tegen mij zeiden, doen ze in Miami niet zo moeilijk over de (alcohol) leeftijd. Dit resulteerde in lekker(e) (grote) cocktails ;)

Het is erg grappig om het verschil tussen bijvoorbeeld Miami en Washington te zien. In Miami zie je echt het geld, mooie lamborghini's en Rolls & Royce's zijn daar heel normaal. Daarnaast kent Miami volgens mij alleen maar gespierde en knappe mensen.. haha, viel ik daar even uit de boot ;)

Naast alle leuke herinneringen en ervaringen was er helaas ook een negatief puntje. Wie mooi wilt zijn moet pijn lijden zeggen ze wel eens ;) Door alle tijd in de zon (die al veel sterker is dan een bleekscheet als ik gewend is) was ik behoorlijk verbrand. Met behoorlijk bedoel ik dan ook dat ik vuur rood was over mijn hele lichaam en dat ik zelfs blaren had van de zon. Ik kon met moeite nog een beetje (moeilijk) lopen.. Gelukkig is alles nu weer bijgetrokken, kan ik weer normaal lopen en is de vervellingsperiode begonnen, veel beter -_-

Het werk is een hele normale zaak geworden. Ik ben aan alles wel gewend en iedere dag gaat toch redelijk volgens een vaste routine.
Nog steeds zijn alle collega's ontzettend aardig en ik ben bang dat ik sommige van hen erg ga missen wanneer ik weer terug naar Nederland moet.

Een paar dagen geleden vond iemand een link naar kaartjes voor een optreden van Rihanna. Hier moesten wij natuurlijk naartoe. Wanneer krijg je nou de kans om naar Rihanna te gaan!? En wat is de kans dat dit optreden plaatsvind binnen 100 meter van jouw appartement? Ik moet eerlijk toegeven dat het in het begin iets tegen viel, maar dat later, toen zij aan haar (grotere) hits begon, de stemming er wel goed in zat!

Dan, koning(inne) dag! Wat een dag was dat zeg! Hoeveel pech kan een mens hebben? Op het werk was het behoorlijk chaotisch. Alles liep door elkaar en mijn collega's hadden een behoorlijke rotzooi van het papierwerk gemaakt, voordat zij zelf naar huis gingen. Uiteindelijk kwam het erop neer dat ik een uur langer moest blijven om alles op orde te krijgen.

Met een uur vertraging vertrok ik dan toch eindelijk richting de nederlandse ambassade, alhoewel dat dacht ik...
Ik zat namelijk op een heel verkeerd metro station. Na wat hulp kwam ik erachter dat ik vier stoppen eerder uit had moeten stappen.. Terug de metro in! en uitgestapt bij het aangegeven metrostation. Helaas nog steeds niet het goede, Na nog wat (goede -_-) hulp in de goede richting vertrokken met een taxi. (Dit was echter niet zomaar een taxi, het had een chauffeur die je altijd in films ziet, hij had lang, grijs, vies haar en wratten op zijn gezicht, apparte verschijning in ieder geval!)

Helaas was de chauffeur ook niet helemaal gekwalificeerd, aangezien hij het adres niet wist te vinden. Gelukkig had iemand mij eerder verteld dat het dicht bij het kruispunt Nebraska/ Nevada ligt, waar ik mij dus ook af heb laten zetten. In the middle of nowhere begon ik opnieuw een zoektocht naar de nederlandse ambassade.

Een buschauffeur aangesproken die mij ook niet kon helpen, echter ik had meer geluk bij een meisje die juist uitstapte. Na het de zoveelste keer opgezocht te hebben op internet bleek het nog 35 minuten lopen te zijn. Echter (en nu komt het) het meisje woonde in de buurt en wilde mij wel brengen met de auto. Heel wanhopig stapte ik bij haar in de auto (sorry mam en pap) en zij heeft mij vervolgens naar het goede adres gebracht, onderweg hadden wij nog een héél leuk gesprek!
Ik denk dat dit de leukste ervaring in Amerika was tot nu toe, zo zie je maar, eind goed al goed!

Op de ambassade was het erg leuk. Het was nog steeds mijn pech dag, dus ook hier moest er weer iets gebeuren. Ik ging onderuit en molde daarbij de camera van iemand anders, echt top! Deze dag was zeker niet voor herhaling vatbaar!

Vandaag ben ik met Inge naar Old Alexendria geweest, hier hebben wij een boottocht genomen met eindbestemming George Town. Mooi weer en een leuke dag! We hebben hem dan ook goed afgesloten met een lekker dinetje aan het water, ik waande mij eventjes in Frankrijk ;)

Gelukkig wordt mijn lijstje van dingen die ik nog wil doen/ zien steeds kleiner. Toch, vervelen zal ik mij voorlopig nog niet!

Hou jullie haaks!
Tot schrijfs,
Jeroen.